Η «Ασπίδα της Αθηνάς» στον αγώνα κατά της ενδοοικογενειακής βίας!

497
ενδοοικογενειακή βία

Η ενδοοικογενειακή βία μαστίζει ακόμη και σήμερα τις δυτικές, ανεπτυγμένες κοινωνίες, προκαλώντας πλέγμα παρατεταμένης δυστυχίας στις γυναίκες και τα παιδιά που την υφίστανται. Πρόκειται για ένα πρόβλημα αντρικής κυρίως συμπεριφοράς, που οξύνεται με τη χρήση ναρκωτικών ουσιών, αλκοόλ κλπ.

Στο Κεμπέκ αναφέρεται ότι 20.000 γυναίκες αναζητούν καταφύγιο για να ξεφύγουν απο την ανδρική βία, κατακλύζοντας τα 126 κέντρα άμεσης υποστήριξης της επαρχίας. Ωστόσο, αυτά τα κέντρα παρέχουν στέγη για περιορισμένο χρόνο, γεγονός που ρίχνει πάλι τις γυναίκες ή στη θηριωδία των ανδρών τους ή στην αναζήτηση στέγης και δουλειάς πριν ακόμη επουλωθούν οι πληγές τους.

Τα καταφύγια δεύτερου σταδίου στο Κεμπέκ, δηλαδή χώροι που προσφέρουν επιμήκυνση της παραμονής των κακοποιημένων γυναικών και παιδιών υπό προστασία για ένα και περισσότερο χρόνο, είναι μόνο 11 και διαθέτουν 100 κλίνες σε όλο το Κεμπέκ.

Αυτό το κενό προσπαθεί να καλύψει η «Ασπίδα της Αθηνάς»,μια οργάνωση που ξεκίνησε απο μια ομάδα Ελληνίδων γυναικών, οι οποίες δραστηριοποιούνται στο να περιθάλψουν τις γυναίκες-θύματα της οικογενειακής βίας. Η «Ασπίδα της Αθηνάς» πρόκειται να κτίσει ένα νέο καταφύγιο με 17 αυτόνομα διαμερίσματα, όπου τα θύματα της οικογενειακής βίας θα μπορέσουν να αποκατασταθούν κοινωνικά και επαγγελματικά πριν αυτονομηθούν στη ζωή. Ηδη αγοράσθηκε το οικόπεδο, η κυβερνητική χρηματοδότηση για το έργο εξασφαλίσθηκε και η «Ασπίδα της Αθηνάς» χρειάζεται μόνο να συγκεντρώσει το ποσόν των 500.000 δολαρίων για τις διάφορες επιπρόσθετες ανάγκες του νέου καταφυγίου.

Πρόσφατα επισκέφθηκα την οργάνωση «Ασπίδα της Αθηνάς» που έχει δημιουργηθεί ακριβώς για να προσφέρει υποστήριξη, οδηγίες και καταφύγιο σε γυναίκες που υφίστανται φυσική βία μέσα στο οικογενειακό τους περιβάλλον.

Η διευθύντρια, Μέλπα Καματερού, μου ανέφερε ότι η οργάνωση συστήθηκε από μια ομάδα γυναικών, προκειμένου να προσφέρει υπηρεσίες σε κακοποιημένες γυναίκες και παιδιά-θύματα οικογενειακής βίας. «Στην αρχή ξεκινήσαμε με τις Ελληνίδες αλλά σήμερα εξυπηρετούμε γυναίκες από 17 διαφορετικές εθνικές κοινότητες, καθώς οι κοινωνικές λειτουργοί μας μιλούν 17 γλώσσες».

Η πρώτη μαγιά ήταν η κακοποιημένη Ελληνίδα, που δεν τολμούσε να εκμυστηρευτεί τις βίαιες καταστάσεις στο σπίτικό της, αφενός γιατί δεν μιλούσε τις γλώσσες , αφετέρου γιατί αποτελούσε κοινωνικό στίγμα να χωρίσει τον άντρα της. Ωστόσο, τα ακραία επεισόδια βίας από άντρες που ήταν αλκοολικοί ή εθισμένοι στην κουλτούρα του ξύλου, ώθησαν την κακοποιημένη γυναίκα να ζητήσει βοήθεια από την «Ασπίδα της Αθηνάς», η οποία ανέπτυξε δεκάδες υπηρεσίες υποστήριξης και προσανατολισμού των θυμάτων της οικογενειακής βίας.

Η «Ασπίδα της Αθηνάς» μέσω των επαγγελματιών κοινωνικών λειτουργών της ακούει τα προβλήματα της γυναίκας και της προσφέρει ψυχοκοινωνική υποστήριξη . Επίσης, με τους επαγγελματίες δικηγόρους και γνώστες της γραφειοκρατίας, την υποστηρίζει να αναζητήσει τη νομική οδό και τους κρατικούς πόρους γιά την αποδέσμευσή της από ένα περιβάλλον το οποίο την καταδιώκει.

 Σε ακραίες περιπτώσεις βίας, η «Ασπίδα της Αθηνάς» προσφέρει καταφύγιο στις κακοποιημένες γυναίκες για ένα τρίμηνο.Εκεί θα μείνουν κατά τη μεταβατική περίοδο ώσπου να συνέλθουν ψυχικά και να βρούν το δρόμο της επιστροφής στην φυσιολογική τους ζωή.

Τώρα η «Ασπίδα της Αθηνάς» , όπως προαναφέρθηκε, ετοιμάζεται να κτίσει στο Λαβάλ καταφύγιο μακρύτερης διάρκειας διαβίωσης για γυναίκες και παιδιά, θύματα οικογενειακής βίας.

Πώς μαθαίνουν, όμως, οι γυναίκες της κακοποίησης για τις υπηρεσίες της «Ασπίδας της Αθηνάς»;
Συνήθως, η αστυνομία, η Κοινότητα , κάποια φίλη θα φέρει το θύμα της βίας σε επαφή με τον οργανισμό. «Σήμερα το 40% της πελατείας είναι Ελληνίδες, το 60% προέρχονται από άλλες κοινότητες.

Οι νέες εθνικές κοινότητες έχουν έντονα προβλήματα οικογενειακής βίας, η «Ασπίδα της Αθηνάς» έχει σπάσει το φράγμα της γλώσσας καθώς οι κοινωνικοί λειτουργοί μας και οι λιαιζόν μας προσφέρουν ενημέρωση και υποστηρικτικές υπηρεσίες σε 17 γλώσσες» θα πεί η Μέλπα Καματερού.

Το έργο της «Ασπίδας της Αθηνάς» απευθύνεται σε όλες τις γυναίκες-θύματα οικογενειακής βίας του Κεμπέκ και αποτελεί μεγάλη τιμή για τον Ελληνισμό του Μόντρεαλ πως όλα άρχισαν απο μια ομάδα Ελληνίδων σε μια μικρή γωνιά του Μόντρεαλ!

 

Πηγή: huffingtonpost